Pewnego majowego poniedziałku,

o całkiem przyjemnym poranku

debatowaliśmy wspólnie nad paroma zdjęciami,

by wybrać te, które zawisną na ścianie.

Na szczęście dosyć małe były,

więc wszystkie najpiękniejsze się zmieściły!

Hummus Amamamusi z niewielką przestrzenią

okazał się idealnym miejscem na wystawę z koncepcyjną weną!

Malutkie magnesiki wnet zdziałały cuda

I tak #Wolospekcje czekały do wieczora na luda!

 

Gdy słońce udawało się w zachodnim kierunku

Wolo ludzie z lat różnych spotkali się przy dobrym trunku

Uroczy lokal przyjął nas bardzo serdecznie

Podając sprytnie hummus na zewnątrz, najgrzeczniej!

W dobrym towarzystwie czas mijał prędko dość

Wśród aparatów, mydlanych baniek, każdy znalazł dla siebie coś.

Wystawa przywołała niesamowite wspomnienie,

Temu kto nie przyszedł powinno odezwać się sumienie!

Wolopsy, przygody z wystaw, spotkania czy montaże

Dzięki zdjęciom uśmiech wszedł bez pytania na nasze twarze!

 

Kończąc ten specyficzny poetycki wpis

Podkreślę, że wernisaż wspominam do dziś.

Obecnie wśród #wolomfk! tyle się dzieje,

że za rok trzeba będzie znowu pisać eseje.

Ale my ciągle dajemy sobie wzajemną moc,

Więc życzę dużo energii do połowy czerwca i na #Wolospekcjach do zobaczenia za rok!

tekst: Katarzyna Wałek

(zdj. Tomasz Ćwiertnia)

(zdj. Paulina Kozieł)